Σύμβολα Sabian - ΚΡΙΟΣ 1˚

Μια γυναίκα μόλις που έχει αναδυθεί από τον ωκεανό. Μια φώκια την αγκαλιάζει.

Ανάδυση του δυναμικού της συνειδητότητας και νέων πιθανοτήτων

Η πρώτη μοίρα του Κριού, μετά τους Ιχθύς, σηματοδοτεί την εκ νέου έναρξη του ετήσιου αστρολογικού κύκλου. Είναι γενικά κάτι σαν Πρωτοχρονιά, ενώ στο βόρειο ημισφαίριο συγκεκριμένα είναι η Εαρινή Ισημερία -η αρχή της άνοιξης. Είναι το αρχικό σημείο του παγκόσμιου και πολυεπίπεδου κύκλου, ή μάλλον σπείρας, που στοχεύει στην υλοποίηση πιθανοτήτων. Αυτές οι πιθανότητες έχουν να κάνουν με το δυναμικό για την ανάπτυξη της συνειδητότητας του ανθρώπου, -της επίγνωσης της ύπαρξης του ατόμου πάνω στη Γη, με ένα σκοπό και εντός μια συγκεκριμένης ανθρώπινης κοινωνίας.

Για να είναι συνειδητό, το άτομο πρέπει να αναδυθεί από τον ωκεανό της συνειδητότητας της συλλογικότητας, η οποία μετά του φαίνεται ασυνείδητη... Η ανάδυση αποτελεί το πρωταρχικό γεγονός και το αποτέλεσμα μιας καθοριστικής πράξης: το άτομο αφήνει πίσω του το παρελθόν, τα συναισθήματα ή τη μήτρα που συμβολίζει η θάλασσα... 

"Εν αρχή ην η Πράξις" 

Αυτό το πρώτο καθοριστικό βήμα λοιπόν συνδέεται με μια πράξη που ωστόσο μπορεί να μην είναι τόσο ισχυρή ή ξεκάθαρη. Είναι νωρίς ακόμα -το δυναμικό και η παρόρμηση υπάρχει, αλλά τα πραγματικά στοιχεία είναι ελάχιστα.

Στο σύμβολο, μια Γυναίκα είναι η μορφή ύπαρξης που συνδέεται βιολογικά με τη 'γέννηση' του νέου κύκλου, και τη νέα αρχή. Η φώκια είναι ένα θηλαστικό που κάποτε βίωσε μια εξελικτική αλλά μάλλον ασυνείδητη ανάδυση, και που επέστρεψε στη 'μήτρα' της θάλασσας. Συμβολίζοντας ίσως την οπισθοδρόμηση, αγκαλιάζει τη Γυναίκα που έχει αναδυθεί. Πράγματι κάθε ανάδυση περιστοιχίζεται από αναμνήσεις, τα φαντάσματα του παρελθόντος, των προηγούμενων κύκλων. Η ανοδική τάση συγκρατείται από τον φόβο ή την ανασφάλεια. Όλα εξαρτώνται από την ισχύ των δυνάμεων που στρέφονται προς το μέλλον και των αντίστοιχων υπέρ του παρελθόντος. Η πιθανότητα επιτυχίας αλλά και αποτυχίας είναι παρούσα σε κάθε στάδιο επίτευξης. Αναπόφευκτα, ανοίγονται δύο μονοπάτια. Ένα οδηγεί στην 'τελειότητα', και το άλλο στην 'διάλυση', την επιστροφή στην αδιαφοροποίητη κατάσταση.  

Από την άλλη, η αγκαλιά της φώκιας μπορεί να σημαίνει ότι η ανάδυση σε ένα νέο επίπεδο ύπαρξης είναι καλοδεχούμενη, και ακολουθείται από στοργή και προστασία από απρόσμενες πηγές. Οι φώκιες περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στο νερό, αλλά βγαίνουν στην ξηρά για να αναπαραχθούν. Έτσι, τονίζεται το θέμα της νέας αρχής, αλλά και της θαλπωρής που χρειάζεται και βρίσκεται, ακόμα κι αν έχουμε μόλις μετακινηθεί σε μια νέα περιοχή. Ίσως σημαίνει και την αποδοχή του παρελθόντος της ζωής στον ωκεανό. Όπως και να 'χει, σίγουρα θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας κάποια πράγματα, αλλά μια χειρονομία αγάπης, η αγκαλιά πιθανότατα σημαίνει ότι το ταξίδι που έπεται της ανάδυσης αξίζει τον κόπο.