Για
να κατανοήσουμε καλύτερα τα χαρακτηριστικά
της Παρθένου μπορούμε να παρατηρήσουμε
την φύση. Κατά τη διάρκεια του μήνα της
Παρθένου, τέλη Αυγούστου με Σεπτέμβρη,
τα πάντα στην φύση ηρεμούν. Οι πύρινες
και επεκτατικές δυνάμεις του Λέοντα
αποσύρονται, και το ανθρώπινο ον γίνεται
πιο σκεπτικό. Είναι η στιγμή της προσωρινής
απόσυρσης, της ανάπαυσης και της αναμονής
μέχρι την ωρίμανση των καρπών.
Η
Παρθένος είναι το ζώδιο της εργασίας,
της υπηρεσίας – προσφοράς, αλλά και της
ωρίμανσης και της συγκομιδής. Η εργασία
και η προσωπική μας στάση αξίζουν μια
ανταμοιβή, την οποία λαμβάνουμε στο
στάδιο της Παρθένου. Μέσω της συνεργασίας
και των προσπαθειών μας να συνεισφέρουμε
στο σύνολο, συμμετέχουμε σε μια κοινωνία,
και αυτό μας επιτρέπει να νιώθουμε
προστατευμένοι μέσω των νόμων που
ρυθμίζουν την κοινωνική ζωή.
Η
υπομονή και η ωριμότητα είναι πνευματικά
χαρακτηριστικά της Παρθένου που κάνουν
δυνατή την άμεση σύνδεση με τον πυρήνα
μας. Στην φύση, η συγκομιδή των καρπών
γίνεται σε μια συγκεκριμένη εποχή.
Αντίστοιχα, το μέσα μας μεγαλώνει και
ωριμάζει σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους
της ανάπτυξης. Οι ζωτικοί κύκλοι και η
χρονική διάσταση πρέπει να λαμβάνονται
πάντα υπόψη -αυτοί οι αναλλοίωτοι
κοσμικοί κανόνες στους οποίους υπάγονται
όλες οι διαδικασίες ανάπτυξης. Η Παρθένος
δεν πρέπει να ξοδεύει απερίσκεπτα τις
δυνάμεις της, αλλά να μάθει να περιμένει
υπομονετικά μέχρι τη στιγμή της
ωριμότητας.
Αυτό
γίνεται ξεκάθαρο με την παραβολή των
μωρών και των συνετών παρθένων. Ενώ οι
μεν είχαν ξοδέψει το λάδι των λυχναριών
τους, οι δε το είχαν φυλάξει προσεκτικά
για να το έχουν διαθέσιμο για την κατάλληλη στιγμή. Σαν τις συνετές παρθένες,
καλό είναι να μην είμαστε ανυπόμονοι
ούτε και να χάνουμε την πίστη μας στη ζωή. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η αγάπη είναι
βαθιά ριζωμένη μέσα σε κάθε άνθρωπο και
ωριμάζει αργά.
Η
Παρθένος προσπαθεί να διατηρεί αυτό
που μεγαλώνει μέσα μας. Κάνει ο,τι
χρειαστεί για να διαφυλάξει την ασφάλεια
στο εσωτερικό, ώστε να μην μπορεί να
εισχωρήσει τίποτα βλαβερό ή επικίνδυνο.
Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο σύμβολο της
Παρθένου, με τα τρία κλειστά τόξα που
κρύβουν και προστατεύουν το εσωτερικό
ον. Η παρθενία συμβολίζει δε ακριβώς αυτό: την αγνότητα και την καθαρότητα.
Η Παρθένος δεν ξεκουράζεται μέχρι να σιγουρευτεί ότι όλα είναι σε τάξη και ότι έχει κάνει όλα όσα έπρεπε να κάνει. Πριν την ήρεμη αναμονή, τη συγκομιδή και την επάξια ανταμοιβή και απόλαυση των καρπών, πρέπει πρώτα να πειστεί ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, ότι έχει τελειώσει τη δουλειά της και ότι έχει συνεισφέρει στη βελτίωση των συνθηκών του κόσμου.
Η
υπομονή είναι αρετή της Παρθένου, όταν όμως δε συμβαίνει τίποτα για καιρό και
οι καρποί δεν φαίνονται πουθενά, η
ικανότητα αναμονής μπορεί να μετατραπεί
σε παραίτηση. Τότε η Παρθένος μπορεί να
απογοητευτεί πολύ πιστεύοντας ότι όλες
οι προσπάθειες, οι έγνοιες και η δουλειά
της ήταν μάταια. Αυτή η κρίση νοήματος
πρέπει να λάβει χώρα ξανά και ξανά.
Ξεπερνιέται ωστόσο ευκολότερα αν έχουμε
κατά νου ότι όλοι οι άνθρωποι -όχι μόνο
οι Παρθένοι- και όλες οι ζωτικές διεργασίες
υπάγονται σε περιόδους πλημμυρίδας και
άμπωτης.
Στη
ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν στιγμές κατά
τις οποίες η διαύγεια χάνεται, τα αστέρια
κρύβονται, ενώ πρέπει να συνεχίσει προχωρώντας σε
μια κατηφόρα. Μετά από ένα σημείο, όμως,
αρχίζει και πάλι η ανοδική πορεία. Μετά
το σκοτάδι επιστρέφει η όραση, μετά τη
νύχτα ξημερώνει η ημέρα. Η πίστη στην κανονικότητα της ζωής πρέπει να
είναι αρκετά ισχυρή ώστε να
ξεπερνιούνται οι πιο σκοτεινές στιγμές.
Αν η Παρθένος παρασυρθεί και τυφλωθεί
από την ψευδαίσθηση της κατηφόρας,
πέφτει στην απελπισία και την κατάθλιψη.
Για
την Παρθένο, ο καλύτερος τρόπος να βγει
απ' τα δύσκολα είναι η φιλοσοφία, η
πνευματικότητα, το να έχει μια σωστή
στάση απέναντι στη ζωή και η επίγνωση
ότι άλλοι περνάνε πιο δύσκολα. Η Παρθένος
έχει ανάγκη πάντα ένα υψηλότερο όραμα,
μια ιδανική εικόνα του εαυτού της και
του κόσμου. Η πίστη και η ελπίδα ότι όλα
έχουν ένα καλό σκοπό ενδυναμώνει τη
θέλησή της για ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου