Η Εποχή του Σχολαστικισμού πήρε το όνομά της από τις εκκλησιαστικές σχολές που άνθισαν με την εκ νέου ανακάλυψη των αρχαίων Ελλήνων κλασικών -ιδίως του Αριστοτέλη-, και που αποτέλεσαν τη βάση των πρώτων πανεπιστημίων.
Η βασική επίδραση της αστρολογίας αυτή την περίοδο ασκήθηκε όντως στους λόγιους που ίδρυσαν τα πρώτα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, όπως το Chartres στη Γαλλία και το Oxford στην Αγγλία. Οι κορυφαίοι διανοούμενοι της εποχής, Peter Aberland (1079 - 1142), Aberland του Bath (1080 - 1152) και Robert Grosseteste (1175 - 1253) στοχάζονταν το ζήτημα των πλανητικών επιρροών. Ο Νεοπλατωνισμός τους επέβαλε να αποδεχτούν την αστρολογία, αλλά ο Χριστιανισμός τους δυσχέραινε αυτή την επιταγή, καθώς προφανώς η πλανητική αιτιότητα θα ερχόταν αντιμέτωπη με τη θεία παντοδυναμία. Ωστόσο, η αστρολογία αποτελούσε ένα ουσιαστικό κομμάτι της καθημερινότητας -από τον πόλεμο μέχρι τη γεωργία και τη θεραπεία ασθενών-, και ακόμα κι ο πιο δεινός επικριτής της δεν μπορούσε να την αποφύγει.
Πρόκειται για τη σπουδαία εποχή των Γοτθικών Καθεδρικών, πολλοί από τους οποίους κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις αρχές του Πυθαγορισμού, ενσωματώνοντας πλανητικές ενέργειες σε γεωμετρική μορφή. Το παράθυρο με το Ζωδιακό στον Καθεδρικό της Chartres αποτελεί απόδειξη της πίστης στην ουράνια αρμονία, που χαρακτηρίζει την εποχή. Το ιεραρχικό σύστημα του Φεουδαλισμού διακρινόταν από μια αστάθεια, που εκδηλωνόταν με εχθρότητες δυναστειών και τη βαρβαρότητα των Σταυροφοριών, και ωστόσο, εν μέσω συνεχών πολέμων, τα Πανεπιστήμια ήταν οι οάσεις ειρήνης. Εκεί λάμβανε χώρα η μελέτη της αστρολογίας, σαν κλειδί στην επιδίωξη κάθε γνώσης...
Αστρολογία και Αστρονομία στην Ευρώπη του Μεσαίωνα
Η βασική επίδραση της αστρολογίας αυτή την περίοδο ασκήθηκε όντως στους λόγιους που ίδρυσαν τα πρώτα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, όπως το Chartres στη Γαλλία και το Oxford στην Αγγλία. Οι κορυφαίοι διανοούμενοι της εποχής, Peter Aberland (1079 - 1142), Aberland του Bath (1080 - 1152) και Robert Grosseteste (1175 - 1253) στοχάζονταν το ζήτημα των πλανητικών επιρροών. Ο Νεοπλατωνισμός τους επέβαλε να αποδεχτούν την αστρολογία, αλλά ο Χριστιανισμός τους δυσχέραινε αυτή την επιταγή, καθώς προφανώς η πλανητική αιτιότητα θα ερχόταν αντιμέτωπη με τη θεία παντοδυναμία. Ωστόσο, η αστρολογία αποτελούσε ένα ουσιαστικό κομμάτι της καθημερινότητας -από τον πόλεμο μέχρι τη γεωργία και τη θεραπεία ασθενών-, και ακόμα κι ο πιο δεινός επικριτής της δεν μπορούσε να την αποφύγει.
Πρόκειται για τη σπουδαία εποχή των Γοτθικών Καθεδρικών, πολλοί από τους οποίους κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τις αρχές του Πυθαγορισμού, ενσωματώνοντας πλανητικές ενέργειες σε γεωμετρική μορφή. Το παράθυρο με το Ζωδιακό στον Καθεδρικό της Chartres αποτελεί απόδειξη της πίστης στην ουράνια αρμονία, που χαρακτηρίζει την εποχή. Το ιεραρχικό σύστημα του Φεουδαλισμού διακρινόταν από μια αστάθεια, που εκδηλωνόταν με εχθρότητες δυναστειών και τη βαρβαρότητα των Σταυροφοριών, και ωστόσο, εν μέσω συνεχών πολέμων, τα Πανεπιστήμια ήταν οι οάσεις ειρήνης. Εκεί λάμβανε χώρα η μελέτη της αστρολογίας, σαν κλειδί στην επιδίωξη κάθε γνώσης...
Αστρολογία και Αστρονομία στην Ευρώπη του Μεσαίωνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου