Ο Κορονοϊός Αστρολογικά

Όπως με κάθε άλλο φαινόμενο, έτσι και με την πανδημία, εξετάζουμε τα αστρολογικά σύμβολα που είναι πιο σχετικά εννοιολογικά. Η σύνοδος Κρόνου-Πλούτωνα είναι ένα μεγάλο γεγονός, που αναμενόταν και κλιμακωνόταν καιρό τώρα, για να γίνει ακριβείας και να κορυφωθεί στις 12 Ιανουαρίου 2020, στις 22˚46' του Αιγόκερου.

- Ο Κρόνος και ο Αιγόκερως, τον οποίο κυβερνά, έχουν να κάνουν με τον (αυτο)έλεγχο, την εργασία, την εξουσία, το συντηρητισμό, την τάξη, τα όρια ή τα σύνορα, τις δομές, την ασφάλεια, την προστασία, την πρόληψη, την υπευθυνότητα, αλλά και το ρεαλισμό, την ωριμότητα και το γήρας. Ο,τι αγγίζεται από τον Κρόνο παγιώνεται και αποκτά μορφή και υλική υπόσταση, ή παγώνει, περιορίζεται και συνδέεται με τον φόβο. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκδηλωθεί αυτή η ενέργεια εξαρτάται ακριβώς από το πώς αντιδρούμε σε αυτό τον φόβο -τον δουλεύουμε και κάποια στιγμή επιβραβευόμαστε ως ειδικοί σ' αυτόν ή τον αποφεύγουμε και οχυρωνόμαστε χωρίς να μαθαίνουμε κάτι απ' αυτόν τον φόβο που γίνεται τρόμος.

- Ο Πλούτωνας πάλι σχετίζεται με τη μεταμόρφωση που επέρχεται μετά από μια κρίση, τον αγώνα για επιβίωση, το σκοτάδι, τη βαθιά κάθαρση, το θάνατο και την αναγέννηση. Φέρνοντας στην επιφάνεια οτιδήποτε βαθιά κρυμμένο, καταστρέφει αδίστακτα ο,τι είναι σάπιο και περιττό, αναγκάζοντάς μας να συνειδητοποιήσουμε τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή. Είναι το μικρό έως αόρατο πανίσχυρο καθοριστικό στοιχείο που απαιτεί επίγνωση και ωμή ειλικρίνεια, ενώ αρνητικά παραπέμπει στο άγχος, την εμμονή και την παράνοια. Όταν αγγίζει έναν πλανήτη, αρχικά μοιάζει να τον ματαιώνει, ενώ φορτίζει την αντίστοιχη θεματική με αυτή την εμμονή. Το αποτέλεσμα κρίνεται ξανά από το πώς αντιδράμε σε αυτή την υπερφόρτιση.

Από κοντά, ακολούθησε κι ο Δίας που συμβολίζει την επέκταση, την εξάπλωση, τους ανοιχτούς ορίζοντες, την υπερβολή, αλλά και την αφθονία και την καλοτυχία που βασίζεται στη θετική σκέψη, την ευγνωμοσύνη και τη γενναιοδωρία. Είναι ο large τύπος που ο,τι αγγίζει το κάνει extra large. Στην τωρινή συγκυρία, μεγεθύνει τα άνωθεν -Κρόνο και Πλούτωνα...

Συνδυάζοντας τα σύμβολα των τριών πλανητών, εύκολα καταλαβαίνουμε τη σχετικότητα της πλανητικής συγκέντρωσης Κρόνου, Πλούτωνα και Δία, με την πανδημία και τα όσα συμβαίνουν:

• Ένας ιός -κάτι το μικροσκοπικό βλ. Πλούτωνα- εξαπλώνεται -βλ. Δία- και ματαιώνει σύνορα και κανόνες-βλ. Κρόνο- κι εξαναγκάζει σε νέες ρυθμίσεις.
• Η αγορά και η οικονομία, αυτοί οι αόρατοι και πανίσχυροι μηχανισμοί, έχουν παγώσει, ενώ αυξάνεται η αστυνόμευση λόγω της ανάγκης για προστασία.
• Η οχύρωση εκφράζεται με το κλείσιμο των συνόρων και τον κατ' οίκον εγκλεισμό.
• Ο διαχωρισμός είναι κυριολεκτικός στους ανθρώπους, αλλά δεδομένης της κατάστασης προχωρά και στο επίπεδο πεποιθήσεων, οι οποίες εκφράζονται με ιδιαίτερα έντονο πάθος.
• Η εργασία ματαιώνεται ή αναστέλλεται επ' αόριστο, και όπου είναι δυνατό, οι όροι εργασίας... μεταμορφώνονται προσαρμοζόμενοι στις εξαιρετικές συνθήκες.
• Η εξουσία επίσης ματαιώνεται, καθώς οι ηγέτες των κρατών κινδυνεύουν και προσβάλλονται επίσης από τον ιό.
• Ο πληθυσμός της Γης γενικά γερνάει, -το θέμα της δημογραφικής γήρανσης δεν είναι καινούριο- και τώρα η πληθυσμιακή ομάδα που κινδυνεύει περισσότερο από τον ιό είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία.
• Μοιραία, τα θέματα που αναδεικνύονται είναι η επιβίωση, η θνητότητα κι ο θάνατος, αναμοχλεύοντας βαθύτατους υπαρξιακούς φόβους και πυροδοτώντας ανησυχίες και άγχη που φτάνουν την παράνοια.
• Η κάθαρση είναι κυριολεκτική όσον αφορά στην ατμόσφαιρα και το περιβάλλον. Η ανθρωπογενής μόλυνση έχει μειωθεί κατακόρυφα κι ο πλανήτης παίρνει μια αναγκαία και αναζωογονητική ανάσα...  

Πότε θα τελειώσει;

   

Το καλό με την αστρολογία είναι ότι ο,τι κι αν συμβαίνει, δεδομένων των πλανητικών κύκλων, έχει κατά κάποιο τρόπο ξανασυμβεί. Οι κύκλοι σχηματίζουν τη σπείρα της ζωής. Εξελισσόμαστε διαρκώς, οι θεματικές που θίγονται ωστόσο παραμένουν ίδιες. Σε αναζήτηση της απάντησης στο μεγάλο ερώτημα "Πότε θα τελειώσει", επομένως, τι μπορούμε να κάνουμε; Εντοπίζοντας την τελευταία φορά που συνέβη κάτι αντίστοιχο, μπορούμε να δούμε τις ομοιότητες και να διδαχθούμε από την ανθρώπινη ιστορία, ενώ παίρνουμε μια ιδέα σχετικά με την ένταση, την επίδραση και τη διάρκεια του όποιου φαινομένου... 

1982   Σύνοδος Κρόνου-Πλούτωνα

Αυτή ήταν η προηγούμενη φορά που συνέβη... Τι συνέβη; Κάτι αντίστοιχο, με έμφαση τότε σε θέματικές του Σκορπιού, όπου και πραγματοποιήθηκε: σεξ, ταμπού, θάνατος και αναγέννηση. Μετά από έρευνες και μεταγενέστερα της επίσημης ανακοίνωσης της επιδημίας, το 1981, δημιουργείται το ακρωνύμιο AIDS. Αυτή ήταν η μάστιγα που συντάραξε και άλλαξε τον κόσμο, ενώ παράλληλα έρχονταν στο φως θέματα σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης.

1518   Σύνοδος Κρόνου-Πλούτωνα στον Αιγόκερω 

Ο Μαρτίνος Λούθηρος καλείται στη Ρώμη για να λογοδοτήσει ενώπιον του Πάπα, σχετικά με τις διαδιδόμενες θέσεις του, αντιπροσωπευτικές της αντίδρασης στη διαφθορά της εκκλησιαστικής εξουσίας. Η Θρησκευτική Μεταρρύθμιση έχει ξεκινήσει από το 1517, και καταλήγει στο σχίσμα της εκκλησίας, με πολλές και σημαντικές συνέπειες σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Η επιδημία Χορευτικής Πανώλης στο Στρασβούργο και τις γύρω περιοχές ξέσπασε ξαφνικά, ενώ ακόμα δεν έχει εξηγηθεί επιστημονικά. Η επικρατέστερη υπόθεση την χαρακτηρίζει ως σύμπτωμα μαζικής ψύχωσης, ως αποτέλεσμα της γενικευμένης ανησυχίας και έντονου ψυχολογικού στρες σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολης διαβίωσης. Τελείωσε όσο μυστηριωδώς άρχισε, στους δύο μήνες. Κρούσματα ωστόσο καταγράφονται απο τον 14ο μέχρι και τον 17ο αιώνα, οπότε και έπαυσε οριστικά.


Αλλά ας επιστρέψουμε στους πλανητικούς κύκλους. Πέραν της συγκέντρωσης τριών πλανητών στον Αιγόκερω... :

- Ποσειδώνας στους Ιχθύς 

Ο Ποσειδώνας και οι Ιχθύες έχουν να κάνουν με το νερό, το συναίσθημα, την φαντασία, την πνευματικότητα, την ανιδιοτελή προσφορά, την ενσυναίσθηση, τις τέχνες, τη θεραπεία και την φροντίδα αυτών που βρίσκονται σε ανάγκη. Είναι το ροζ σύννεφο που ρευστοποιεί και μπερδεύει τα όρια. Αυτό αρνητικά δίνει την εξαπάτηση και τις ψευδαισθήσεις, τη θυματοποίηση, το σύνδρομο του σωτήρα, την αυτοκαταστροφική μέθη και τους εθισμούς σε ουσίες ή εξιδανικευμένους ανθρώπους. Θετικά, εκφράζεται με τα έργα τέχνης που ενσαρκώνουν το συλλογικό συναίσθημα, τη βαθιά κατανόηση και θεραπεία, τη συγχώρεση και το συναίσθημα σύνδεσης κι ενότητας όπου όλα είναι ένα. Το αίτημα του Ποσειδώνα είναι ακριβώς αυτή η σύνδεση, και το βιώνουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο -δημιουργικά ή καταστροφικά.Όλα εξαρτώνται από το πώς απαντάμε σε αυτό το μπέρδεμα ή χάσιμο των ορίων.

Η σχετική εμπειρία του καθένα μέσα στο ποσειδώνιο φάσμα είναι διαφορετική. Σε συλλογικό επίπεδο, κι απ' ο,τι φαίνεται μέχρι στιγμής, η ψευδαίσθηση μπορεί να λειτουργεί μέσω των ΜΜΕ και των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. Ειδήσεις ανεξαρτήτως εγκυρότητας μπορούν να σπείρουν τον πανικό με απίστευτη ταχύτητα. Από την άλλη, τα ίδια μέσα παρέχουν και την ψευδαίσθηση παρέας. Η χιουμοριστική διάθεση με θέμα τον κορονοϊό -αστεία βίντεο, λογοπαίγνια, σατιρικές φωτογραφίες- είναι κάτι το πρωτοφανές σε καιρό πανδημίας. Επιπλέον, η αλληλεγγύη είναι αυτό το υπέροχο και πολύτιμο πράγμα που ενεργοποιείται κυρίως σε περιόδους κρίσης. Το μαζικό νυχτερινό χειροκρότημα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα -ένα 'ροζ συννεφάκι', μια φαινομενικά ανούσια και ανυπόστατη 'μουσική' που ωστόσο έχει κάτι το πνευματικό κάνοντάς μας να νιώθουμε μέρος ενός ευρύτερου όλου.  

1855 - Την τελευταία φορά που Ο Ποσειδώνας πέρασε από την ίδια περιοχή του ζωδιακού, η πρωτοπόρος της σύγχρονης νοσηλευτικής, Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ καταφέρνει να αλλάξει τους κανόνες σχετικά με τις συνθήκες υγιεινής στα νοσοκομεία. Η ίδια μείωσε από 42% σε 2% το ποσοστό θανάτων στο πολεμικό νοσοκομείο όπου εργαζόταν, επιβάλλοντας, μεταξύ άλλων, το σχολαστικό πλύσιμο των χεριών. Προσφορά υπηρεσίας, νερό και θεραπεία... 

- Χείρωνας στον Κριό

Ο πληγωμένος θεραπευτής είναι αθάνατος κι ωστόσο τρωτός. Ζει στην φύση και είναι ξακουστός παιδαγωγός, σοφός δάσκαλος και δεξιοτέχνης μουσικός. Συμβολίζει το τραύμα που μας φέρνει σε επαφή με τη θνητότητα, αλλά και με τους άλλους δίνοντας ώθηση στην ενσυναίσθηση. Μπορεί η πληγή μας να είναι αθεράπευτη, ωστόσο αντλώντας από τη σχετική γνώση και εμπειρία μας, είμαστε σε θέση να θεραπεύσουμε τους άλλους. Αν ο Χείρωνας δεν ένιωθε τον πόνο βαθιά μέσα του, πιθανότατα δε θα ήταν τόσο καλός θεραπευτής -θα γινόταν γνωστός για κάτι άλλο... Μέσα από τον πόνο και την κρίση οδηγούμαστε στη σοφία, την ενσυναίσθηση και τη θεραπεία.

Ο Κριός, το πρώτο ζώδιο του κύκλου, συμβολίζει τη γέννηση, το άτομο και την χαρά της ύπαρξης. Από τα ωκεάνια συναισθήματα ενότητας των Ιχθύων, όπου όλος ο κόσμος είναι ένα, γεννιέται η μονάδα και η ταυτότητα. Όταν ο Χείρωνας περνά απ' τον Κριό, το αθεράπευτο τραύμα εντοπίζεται αντίστοιχα στο δικαίωμα στην ύπαρξη. Η κρίση αγγίζει το άτομο προσωπικά, ενώ ο πόνος επισκιάζει την χαρά της ύπαρξης. Η παιδικότητα πάει περίπατο. Από την άλλη, βάλλεται και η ατομικότητα και η προσωπική δράση...

Έτσι μπορεί να εξηγείται η ευκολία με την οποία φέρουμε την έντονη ενοχή -μέχρι αποδείξεως (;) του αντιθέτου-, αφού ως πιθανοί ασυμπτωματικοί φορείς μπορεί να κολλήσουμε άλλους ανθρώπους. Και γι' αυτό θα φταίμε προσωπικά εμείς. Άλλη απόρροια είναι η πιθανή κρίση ταυτότητας που βρίσκει γόνιμο έδαφος στη μοναξιά και την αναστολή της εργασίας.

Ο Χείρωνας κάνει μια πλήρη περιφορά του ζωδιακού σε περίπου 50 χρόνια. Τι συνέβη τις προηγούμενες φορές που πέρασε από τον Κριό;

1968 - Γρίπη του Χονγκ Κονγκ  
1918 - Ισπανική γρίπη
1870 - Ευλογιά
1818 - Χολέρα
Και πάει λέγοντας...

Ωστόσο, το δώρο του Χείρωνα από τον Κριό είναι δυνητικά στη διάθεσή μας. Τι πρέπει να κάνουμε; Να συνειδητοποιήσουμε και να αποδεχθούμε αυτή τη βαθιά ατομική ανικανότητά μας μπροστά στο αχανές σύμπαν, και κατά κάποιον τρόπο να ταυτιστούμε με τον Χείρωνα. Πώς; Θυσιάζοντας το εγώ και βοηθώντας άλλους ανθρώπους. Το δώρο ενεργοποιείται όταν τελικά παραιτούμαστε από το αίτημα για κάτι που να μοιάζει με ταυτότητα, και αποδεχόμαστε πως δεν είμαστε τίποτα. Τότε ανακαλύπτουμε μέσα μας μια τεράστια αίσθηση ύπαρξης και ζωτικότητας. Ενεργοποιείται έτσι ένα χάρισμα διαισθητικού συντονισμού, ένας ιδιαίτερος συνδυασμός συμπόνιας και κατάλληλης δράσης, και μια ξεχωριστή ικανότητα για καινοτομία και πρωτοβουλία, ιδίως όταν πρόκειται για το καλό άλλων ανθρώπων. Όταν λειτουργούμε με αυτό τον τρόπο, με τον Χείρωνα στον Κριό, ενδυναμωνόμαστε και μπορούμε να δώσουμε την όποια μάχη ξεπερνώντας κάθε δυσκολία. Έτσι, ίσως βρεθεί και το 'δηλητηριασμένο βέλος' του Χείρωνα, το εμβόλιο για το οποίο ανυπομονεί σχεδόν όλος ο πλανήτης.

Σημαντικές ημερομηνίες του 2020:

12 Ιανουαρίου - Σύνοδος Κρόνου-Πλούτωνα στις 22˚46' του Αιγόκερου
5 Απριλίου - Σύνοδος Δία-Πλούτωνα στις 24˚53' του Αιγόκερου

30 Ιουνίου - Σύνοδος Δία-Πλούτωνα στις 24˚06' του Αιγόκερου
12 Νοεμβρίου - Σύνοδος Δία-Πλούτωνα στις 22˚51' του Αιγόκερου
21 Δεκεμβρίου - Σύνοδος Δία-Κρόνου στις 0˚29' του Υδροχόου

Η σύνοδος του Νοεμβρίου πιθανότατα είναι η πιο σημαντική, καθώς γίνεται στην ίδια μοίρα του Αιγόκερου στην οποία πραγματοποιήθηκε και η σύνοδος του Ιαουαρίου. Η 23η μοίρα του Αιγόκερου συμβολίζει μια διπλή επιβράβευση μετά από μάχη (περισσότερα εδώ). Επιπλέον, η 'αντικατάσταση' του Κρόνου από το Δία μπορει να θεωρηθεί και λόγος για αισιοδοξία. Τέλος, με τη σύνοδο του Δεκεμβρίου, το σκηνικό φαίνεται να αλλάζει -άλλο ζώδιο, άλλες θεματικές...   

Τι μας διδάσκει η ιστορία...

Τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Κι ενώ είναι πιο πολύ της μόδας η απαισιόδοξη ερμηνεία αυτής της φράσης, αυτή την φορά τονίζεται η αισιόδοξη εκδοχή της. Μπορεί να το αγνοούμε, να το ξεχνάμε ή να μην το συνειδητοποιούμε, αλλά γεγονός είναι ότι έχουμε επιβιώσει πάρα πολλά, ως ανθρωπότητα αλλά και ως άτομα -ανάλογα με την ηλικία μας. Ο,τι κάποτε προκαλούσε σοκ, φόβο και τρόμο, μετατρέπεται σε ιστορικό γεγονός με τον χρόνο... Σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο δε, δεν μπορούμε παρά να μεγαλώσουμε (βλ. Δία), να σοβαρευτούμε (βλ. Κρόνο), να συνειδητοποιηθούμε και να επιβιώσουμε (βλ. Πλούτωνα). 

Ναι, αλλά πότε θα τελειώσει;

Ο βασικός λόγος για τον οποίο η σύγχρονη αστρολογία δεν μπορεί να δώσει τις άλλοτε ακριβείς προβλέψεις, έγκειται στην εξελισσόμενη συνειδητότητα του ανθρώπου. 
Εύλογα μετά από αυτή την αστρολογικο-ιστορική αναδρομή, αναρωτιέται κανείς... αυτό είναι όλο; μια τακτική επανάληψη...; Και η απάντηση είναι πιθανότατα όχι. Δεν είμαστε πια όσο προβλέψιμοι ήμασταν στο παρελθόν. 

Τα σύμβολα κάποτε σήμαιναν κάτι κυριολεκτικό, κι αυτό ήταν όλο. Η σύνοδος Κρόνου-Πλούτωνα παλιότερα θα μεταφραζόταν σε δυσοίωνα κλισέ. Τώρα, μπορεί να σημαίνει μια αναγκαία κάθαρση, μια ριζική αναδιάρθρωση ξεπερασμένων δομών και θεσμών, μια καθυστερημένη μεταμόρφωση, μια πραγματική αναγέννηση ή δουλειά πάνω στη συνειδητότητα. 

Έχουμε επιλογές και μπορούμε να γίνουμε όσο ευφάνταστοι και απρόβλεπτοι θέλουμε. Πώς; Επιλέγοντας συνειδητά να βιώσουμε την καλύτερη εκδοχή των συμβόλων. Αντί να μένουμε στη στέρηση, τη μοναξιά, τη μελαγχολία του Αιγόκερου και του Κρόνου, μπορούμε να εστιάσουμε στον αυτοέλεγχο, την υπευθυνότητα και να δουλέψουμε πράγματα που παραμελούσαμε πριν. Αντί για την παρανοϊκό φόβο επιβίωσης του Πλούτωνα, μπορούμε να αποδεχθούμε τη θνητότητά μας, να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας και να ζούμε τη ζωή με επίγνωση, σαν να ήταν η τελευταία μέρα μας στη Γη. 

Η ζωή δεν είναι κύκλος, αλλά σπείρα. 
Δεν αρχίζει, ούτε τελειώνει.
Δεν είναι όλα γραμμένα, μόνο οι ερωτήσεις.
Το πώς απαντάμε είναι θέμα επιλογής και φαντασίας...